- czekać
- czekać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, czekaćam, czekaća, czekaćają {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stać lub przebywać w jakimś miejscu, spodziewając się kogoś lub jakiegoś zdarzenia, zatrzymywać się, by ktoś mógł dojść, dołączyć, być przygotowanym, gotowym do czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czekać na autobus, koleżankę, obiad. Czekać na wywieszenie wyników egzaminu. Schronisko czeka na turystów. Skarby czekają na odkrycie. Przedsiębiorstwo czeka na prywatyzację. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'spodziewać się kogoś lub czegoś, przewidywać, że coś nastąpi, pragnąc lub obawiając się tego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czekałem ciebie jak zbawienia. Z dnia na dzień czekał śmierci. Czekać na orzeczenie komisji lekarskiej. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zwlekać z czymś, ocią gać się, opóźniać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czekać z odjazdem. Czekać z obiadem na męża. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o zdarzeniach, procesach itp. mających nastąpić w przyszłości: dotyczyć, obowiązywać kogoś, obejmować nieuchronnie swoimi skutkami': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czeka cię awantura w domu. Czeka nas ciężka praca i wyrzeczenia. Kogoś czeka długoletnie więzienie. Czeka nas postępująca degradacja środowiska. Nie wiadomo, co nas jeszcze czeka.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}łaknąć [pragnąć, czekać] {{/stl_10}}{{stl_8}}{czegoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}jak [niczym] kania dżdżu [deszczu]; siedzieć [czekać, przyglądać się] z założonymi rękami; tylko czekać, jak [kiedy]... {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.